تاریخ تولد لئوناردو در سال 1452 ثبت شده است، در روستایی زیبا و خوش‌‌ آب‌وهوا در اطراف فلورانس ایتالیا. تا 5 سالگی دوران کودکی شاد و پرجنب و جوش خود را در همان روستا و در خانه‌ی پدربزرگش سپری کرد و تحصیلات ابتدایی خود را نیز در همان روستا پشت سر گذاشت. تا آن زمان همه لئوناردو را کودکی عادی و بازیگوش می‌دانستند که اهل سرگرمی‌های گوناگون بود. نمرات او در مدرسه‌ چندان تعریفی نداشت ولی علاقه‌ی وصف‌ناپذیری به طبیعت از خود نشان می‌داد؛ اما دوران جوانی و بزرگ‌سالی لئوناردو اصلاً عادی نبود. لئوناردو در مسیری پرپیچ و خم به سوی کسب مدارج علمی و هنری بزرگ قرار داشت.

در دوران نوجوانی بود که با مطالعه‌ی جدی‌ترِ ریاضی، مهارت خود را در حل مسائل به اطرافیانش نشان داد و از همین زمان بود که استعداد او در نقاشی مشخص شد. در 16 سالگی در هنرکده‌ای معروف عضو شد. آندره دل وروچیو، استاد نقاشی او، بسیار تشویقش می‌‌کرد. وروچیو فن کار کردن روی سنگ مرمر، چوب و فلز را به لئوناردو آموخت. در هفده‌سالگی در کار پیکرتراشی و سایر امور مربوط به آن به استاد ماهری تبدیل شده بود و قادر بود ابزارهای پیچیده و ماشین‌های مورد نیاز را بسازد.

از سال 1478 بود که لئوناردو با تکمیل آموخته‌های اولیه‌ی خود و ارائه‌ی آثار هنری قوی به عنوان یک هنرمند مستقل و چیره‌دست در زمینه‌ی نقاشی و هنرهای تجسمی شناخته می‌شد. این یک شروع بود؛ شروعی بزرگ بر خلق آثار ماندگار و بزرگ در تاریخ هنر دوره‌ی رنسانس اروپا. با این همه لئوناردو نقاش پرکاری نبود و در جوانی بیش‌تر به سمت طراحی و نقشه‌کشی رفت و در ادامه‌ی علاقه به تجارب مختلف که از کودکی به یادگار داشت، چندین و چند علم مختلف را آموخت. دانش لئوناردو در چندین زمینه‌ی متنوع از جمله فلسفه، تاریخ طبیعی، کالبدشناسی، زیست‌شناسی، پزشکی، اپتیک، آکوستیک، نجوم، گیاه‌شناسی، زمین‌شناسی، علوم پرواز، ریاضیات و هیدرولیک گسترش داشت.

در سال 1482 لئوناردو فلورانس را به مقصد میلان ترک کرد و نزدیک به بیست سال در آن‌جا اقامت گزید. تجارب گوناگون علمی او باعث شد از جانب بزرگان ایتالیایی به همکاری دعوت شود واو در مدت حضور در میلان، استعداد خود را در موسیقی، تزیین، نمایش‌های باشکوه، نقاشی از چهره و پروژه‌های مهندسی به‌ویژه ساخت سلاح برای جنگ و ساخت‌وساز پل به کار انداخت. او به طور گسترده‌ای به‌ویژه در سال‌های 1502 و 1503، زمانی که کار بازرسی و ساخت استحکامات روستایی را انجام می‌داد، به سفرهای گوناگون می‌رفت. خلق اثر شگفت‌انگیز او به نام «مونالیزا» با آن لبخند رازآلود و عجیب، حاصل هنرنمایی او در همین دوران است. اثر معروف دیگری از او که در تاریخ ماندگار شد، یعنی تابلو «شام آخر» نیز حاصل تلاش او در همین سال‌هاست.

لئوناردو مخترع بزرگی بود. یکی از طرح‌های ابتکاری او لباس غواصی و زیردریایی جنگی است. او هم‌چنین مسلسل، تانک نظامی، ساعتی که بعدها به نام خودش معروف شد، مسافت‌سنج و بسیاری از نوآوری‌های مهم علمی آن زمان را اختراع کرد. پرونده‌ی بزرگی از اندیشه‌هایش در طراحی‌های موجود در یادداشت‌هایش برجا مانده است. یادداشت‌های مصور او از جمله‌ی جذاب‌ترین‌ها اسناد در جهان هستند؛ نه‌تنها برای ایده‌ها و اختراعات تجربی او، بلکه برای پیش‌بینی دقیق وی از جهانی که مدت‌ها پس از مرگش به وجود آمد.

در سال‌های پایانی عمر، تمرکز خود را بر فعالیت‌های علمی و مطالعات گسترده‌ای در زمینه‌ی مسائل ریاضی، تجهیزات مکانیکی متحرک، آناتومی بدن انسان و تصویرگری علمی گذاشته بود. نتایج این تحقیقات به نگارش آثار ارزشمندی منجر شد که یادگاری‌های بزرگ لئوناردو در عرصه‌ی علم و دانش به شمار می‌روند. سال 1512 در فرانسه لئوناردو داوینچی یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان و مخترعان تاریخ علم جهان در فرانسه درگذشت. داوینچی نماد واقعی دانش‌اندوزی و بهره‌گیری از دانش در زمینه‌های گوناگون بود.