برای این‌که بتوانیم درس‌های عمومی را به حد نصاب قابل قبولی برسانیم کافی است طبق برنامه‌ی زیر هر شب یک ساعت مباحث این درس‌ها را به صورت زیر مطالعه کنید:

برای هر درس عمومی 15 دقیقه وقتی بگذارید و هر شب یکی از مباحث را کار کنید. به طور مثال:

شب اول) قواعد عربی + آیات و احادیث دین و زندگی + گرامر زبان انگلیسی+ تاریخ ادبیات ادبیات فارسی

شب دوم) تست قواعد عربی + متن درس دین و زندگی + لغات زبان انگلیسی + املا و لغت ادبیات فارسی

این ساعت مطالعه مازاد بر ساعت مطالعه‌ی درس‌های عمومی د طی روز است. در هر 15 دقیقه باید حداقل 18 الی 20 تست از کتاب زرد عمومی کار کنید. نشانه‌گذاری تست‌ها را نیز فراموش نکنید (تست‌های پرتکرار، نکته‌دار، دام‌دار و...)

به موارد زیر توجه کنید:

1. قرابت معنایی در ادبیات، ترجمه‌ی عربی،کلوزتست و ریدینگ در زبان انگلیلسی اصولاً تکنیک خاصی ندارند و فقط با زدن تست به تسلط می‌رسید.

2. در مطالعه‌ی تاریخ ادبیات اسامی، سال تولد، سبک و آثار مشابه را در یک مجموعه طبقه‌بندی کنید تا با مشکلاتی مانند فراموشی یا اشتباه گرفتن مطالب با یکدیگر مواجه نشوید.

3. برای قواعد عربی، گرامر زبان انگلیسی، دستور‌ زبان فارسی و آرایه‌ها برگه‌ی فرمول‌نویسی تهیه کنید.

4. در مطالعه‌ی لغات علاوه بر معنی کلمه، به متضاد، مترادف و املای آن نیز دقت کنید و علاوه بر این با استفاده از 4 رنگ اصلی برای هر کلمه تعیین و تکلیف کنید.

اولین گام در کم کردن اشتباهات، یادگیری تکنیک ضربدر و منها و اجرای آن هنگام آزمون است. با این کار برای مدیریت بهتر زمان روش دارید و خودتان را درگیر سؤالات سخت و وقت‌گیر نمی‌کنید. سؤالاتی را که به پاسخ آن‌ها کاملاً اطمینان دارید جواب می‌دهید و سؤالاتی را که شک دارید و احساس می‌کنید زمان زیادی برای تحلیل سؤال لازم دارند با گذاشتن علامت ضربدر در کنار آن، با خیال راحت به سراغ سؤال بعدی می‌روید. هم‌چنین در کنار سؤالاتی که بلد نیستید و می‌دانید وقت گذاشتن برای آن‌ها نتیجه‌ای ندارد یک علامت منها می‌گذارید. هنگامی که به همه‌ی سؤالات پاسخ دادید برمی‌گردید و از اول دفترچه‌ی سؤال، به سؤالاتی که کنار آن‌ها علامت ضربدر گذاشتید فکر می‌کنید تا به نتیجه برسید. با این کار، هم تعداد غلط‌های خود را که ناشی از شانسی جواب دادن و دام آموزشی بین دو گزینه‌ی مشابه است، کاهش می‌دهید و هم نتیجه‌ای بهتر خواهید داشت.

اگر تعداد سؤالات با علامت ضربدر زیاد بود، در برنامه‌تان زمانی را به مرور اختصاص دهید. اگر تعداد سؤالات با علامت منها زیاد باشد باید یادگیری‌های ناقص و مباحثی را که مسلط نیستید شناسایی و رفع کنید. با اجرای این روش تعداد پاسخ‌های اشتباه شما کاهش می‌یابد و نمره‌ی منفی‌تان کم‌تر می‌شود؛ درنتیجه نمره و تراز بهتری خواهید داشت. به‌کارگیری این تکنیک به شما کمک می‌کند تا برای سؤالاتی که بلد نیستید زمان از دست ندهید و آن را به سؤالاتی که مطمئن هستید اختصاص دهید.

این تکنیک را در منزل تمرین کنید تا بتوانید سؤالات را در جلسه‌ی آزمون به‌خوبی و سریع شناسایی کنید.

فراموشی قطعاً جزء جدایی‌ناپذیر همه‌ی انسان‌هاست ولی می‌توان آن را به حداقل رساند. اولین و ساده‌ترین روش، استفاده از خودکارها و ماژیک‌های رنگی است. علامت‌دار کردن نکات به روش خودتان ماندگاری آن‌ها را در ذهنتان بیش‌تر می‌کند. حافظه‌ی تصویری قوی‌ترین اهرم یادگیری است. به یاد آوردن تصاویر و نمودارها بسیار راحت‌تر از به یاد آوردن چند سطر از کتاب است. یک روش مؤثر دیگر، تقسیم کردن ساعت مطالعه بین درس‌های مختلف است؛ یعنی به جای این‌که در طول یک روز 6 ساعت یک درس را مطالعه کنید، این 6 ساعت را بین سه روز تقسیم کنید و در هر روز دو ساعت از این کتاب خوانده شود. با این روش کم‌کم بر تسلط شما افزوده می‌شود و تعداد دفعات خواندن یک درس بیش‌تر می‌شود و فاصله‌ی بین مطالعات کاهش می‌یابد. در زمان درس خواندن تمرکز خود را به طور کامل حفظ کنید؛ چون خواندن بدون تمرکز و سطحی مقدمه‌ای برای فراموشی است.

پژوهشگران آمریکایی باور دارند که هوش مصنوعی می‌تواند به تشخیص و درمان بهتر اختلالات خواب کمک کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از ردیت، هوش مصنوعی این قابلیت را دارد که کارآیی و دقت را در حوزه پزشکی خواب بهبود ببخشد.

داده‌هایی که طی "آزمایش چندگانه خواب" (Journal of Clinical Medicine) که جامع‌ترین بررسی در مورد خواب است، جمع‌آوری می‌شوند، می‌توانند به بهبود تحلیل خواب توسط هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی کمک کنند.

دکتر "کیتی گلداشتاین" (Cathy Goldstein)، استادیار حوزه پزشکی خواب و علوم اعصاب "دانشگاه میشیگان" (UMich) و نویسنده ارشد این پژوهش، گفت: هنگامی که به نقش هوش مصنوعی در پزشکی خواب فکر می‌کنیم، معمولا رتبه‌بندی خواب و وقایع مرتبط با آن به ذهن می‌رسند. این کار می‌تواند روند بررسی خواب را ساده‌تر انجام دهد و زمان لازم را برای درمان مستقیم بیمار فراهم کند.

از آنجا که میزان داده‌های جمع‌آوری شده توسط مراکز بررسی خواب زیاد است، هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی می‌توانند به پیشرفت درمان، تشخیص دقیق، پیش‌بینی و درمان بیماری کمک کنند. گلداشتاین ادامه داد: شاید هوش مصنوعی بتواند برای خودکارسازی رتبه‌بندی خواب و شناسایی بینش‌هایی در مورد داده‌های جمع‌آوری شده به کار برود.

وی افزود: هوش مصنوعی به ما اجازه خواهد داد تا اطلاعات پرمعناتری در مورد بررسی خواب به دست بیاوریم. همچنین هوش مصنوعی می‌تواند به درک مکانیسم‌های موثر در بروز آپنه خواب کمک کند. بدین ترتیب، امکان انتخاب درمان مناسب برای بیمار مورد نظر در زمان مناسب فراهم می‌شودـ

گلداشتاین اضافه کرد: ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی، امید بزرگی برای علم پزشکی هستند، اما در به کار بردن آنها، امکان اغراق و یا از دست رفتن اطلاعات نیز وجود دارد.

این پژوهش در "Journal of Clinical Sleep Medicine" به چاپ رسید.

در ماه مه سال ۱۹۹۷ (اردیبهشت ۱۳۷۶) علائمی در پسربچه سه ساله‎ای دیده شد که در ابتدا به سرماخوردگی عادی شباهت داشت. وقتی علائم بیماری‎اش - گلودرد، تب و سرفه - شش روز ادامه یافت، او را به بیمارستان ملکه الیزابت در هنگ کنگ بردند. سرفه‎هایش آنجا شدیدتر شد و نفس‌تنگی پیدا کرد. علیرغم مراقبت‌های جدی، پسربچه درگذشت.

پزشکان که از پیشرفت سریع بیماری‎اش گیج شده بودند، نمونه‌ای از بزاق او را به وزارت بهداشت چین ارسال کردند اما پروتکل‌های استاندارد آزمایشگاهی قادر به شناسایی دقیق ویروس عامل بیماری نبودند. رئیس بخش ویروس‎شناسی تصمیم گرفت قسمتی از نمونه را برای همکارانش در سایر کشورها بفرستد.

در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها در آتلانتا، بزاق به مدت یک ماه نگهداری شد تا نوبت به تحلیل انطباق پادتن آن برسد. سرانجام نتایج تأیید کردند که این ویروس گونه‎ای از آنفلوانزاست که بیش از هر ویروس دیگری در تاریخ قربانی گرفته است. اما این‌گونه از ویروس تا آن زمان در انسان مشاهده نشده بود. این نوع ویروس H۵N۱ یا «آنفلوانزای پرندگان» بود که دو دهه پیش‌تر کشف شده بود و فقط پرندگان را مبتلا می‏‌کرد.

این نتایج در ماه آگوست کشف شد. دانشمندان به سراسر جهان هشدار دادند و موقعیت را اعلام کردند. دولت چین بلافاصه یک و نیم میلیون مرغ را علیرغم مخالفت مرغداران معدوم کرد. موارد بعدی مبتلایان به بیماری تحت نظارت دقیق و قرنطینه قرار گرفتند. تا پایان سال، ۱۸ مورد ابتلا در انسان‌ها شناسایی شد که شش تن از آنان فوت کردند.

این به عنوان یک عکس‎العمل موفق جهانی در نظر گرفته شد و تا چندین سال بعد از آن، دیگر ویروس مشاهده نشد. از یک طرف، کنترل بیماری به علت اینکه بیماری خیلی سختی بود امکان‌پذیر شد چون کسانی که به آن مبتلا می‏‌شدند آشکارا به شدت بیمار می‎شدند. درصد مرگ و میر مبتلایان به ویروس H۵N۱ حدود شصت درصد است. به عبارتی در صورت ابتلا به این ویروس، احتمال مرگ بالاست. با وجود این از سال ۲۰۰۳ تا کنون این ویروس تنها ۴۵۵ تن را کشته است. در مقابل، ویروس آنفلوانزای بسیار «ضعیف‌تر»، به طور متوسط کمتر از یک‌دهم درصد افرادی را که به ویروس آلوده شده‎اند کشته است اما هر سال، باعث مرگ صدها هزار بیمار شده است.

بیماری‎های سخت ناشی از ویروس‎هایی نظیر H۵N۱ نتیجه دیگری نیز داشتند و آن این بود که به سادگی امکان شناسایی و قرنطینه مبتلایان وجود داشت، یا اینکه خیلی زود می‏‌مردند. بیماران با احساس بی‌حالی اندکی همه جا نمی‏‌رفتند و ویروس را منتشر نمی‏‌کردند.

کروناویروس جدید - که در جامعه پزشکی SARS-CoV-۲ نامیده می‏‌شود - در جهان پخش شده است و می‎تواند موجب بیماری تنفسی شدیدی شود. به نظر می‎رسد نرخ مرگ و میر ناشی از این بیماری (که با نام COVID-۱۹ معروف است) کمتر از دو درصد باشد. این آمار به صورت نمایی از کشته‌شدگان بیماری‎های همه‌گیری که در صدر اخبار جهانی بوده‎اند، کمتر است. اینکه این ویروس با وجود درصد مرگ و میر پایین زنگ‎های هشدار را به صدا در آورده است عجیب نیست. اتفاقا دلیل اعلام هشدار این بیماری، دقیقا همین بوده است.

کروناویروس شبیه ویروس‎های خانواده آنفلوانزاست که هر دو تک‎یاخته‌های RNA هستند. اغلب چهار نوع کروناویروس انسان‌ها را مبتلا می‎کند که باعث سرماخوردگی می‏‌شود. دانشمندان بر این باورند که این ویروس‎ها در بدن انسان تکامل یافته‎ و نرخ انتشارشان به حداکثر رسیده است. این به معنی بیمار کردن مردم اما نکشتن آنهاست. در مقابل، دو مورد شیوع گسترده کرونا ویروس جدید - سارس (سندروم تنفسی حاد شدید) و مرس (سندروم تنفسی خاورمیانه) که بر اساس اولین محل شیوعش نام‎گذاری شده است - همانند H۵N۱ از حیوانات به انسان منتقل شده بودند. این بیماری‎ها برای انسان بسیار کشنده‌اند و مواردی که این بیماری خفیف یا فاقد علائم بوده بسیار اندک بوده‎اند. در صورتی که تعداد چنین مواردی بیشتر بود، این دو بیماری به سرعت گسترده می‏‌شدند. سارس و مرس در نهایت هرکدام کمتر از ۱۰۰۰ کشته داده‎اند.

طبق گزارشات ارائه‌شده، تاکنون کووید-۱۹ بیش از دو برابر این تعداد قربانی گرفته است. این ویروس با ترکیبی از ویژگی‎های قوی، شبیه اکثر ویروس‎هایی که توجه مردم را به خود جلب کرده‎اند، نیست: کشنده است اما نه خیلی کشنده. مردم را مبتلا می‎کند اما نه به روش‌های قابل پیش‌بینی و قابل شناسایی. در هفته‌های گذشته تست کرونای ۱۴ آمریکایی در یک کشتی کروز، بدون اینکه هیچ‌گونه علائم بیماری داشته باشند، مثبت شد. به نظر می‎رسد مهم‎ترین دلیل خطرناک بودن ویروس جدید این است که در برخی موارد هیچگونه علائمی ندارد.

جهان با سرعت و تحرکی بی‏‌سابقه در برابر بیماری عکس‎العمل نشان داده است. ویروس جدید بسیار سریع شناسایی شده است. دانشمندان چینی نقشه ژنوم بیماری را ظرف چند هفته شناسایی و در سطح جهان منتشر کردند. جامعه علمی جهانی نقشه ژنوم و اطلاعات بالینی را با سرعتی بی‎نظیر منتشر کردند. دولت چین قوانین کنترلی قدرتمندی وضع کرد و سازمان بهداشت جهانی وضعیت فوق‎العاده جهانی اعلام کرد. تمام این اتفاقات در کسری از زمانی افتاد که در سال ۱۹۹۷ طول کشید تا H۵N۱ شناسایی شود. با این وجود همچنان بیماری در حال گسترش است.

مارک لیپسیچ، متخصص بیماری‌های همه‌گیر و استاد دانشگاه هاروارد، در استفاده از کلماتش، حتی به عنوان یک اپیدمیولوژیست بسیار سخت‎گیر است. در مدت گفت‌وگویمان دو بار شروع به گفتن چیزی کرد اما بعد مکث کرد و گفت: «راستش، بگذارید دوباره بگویم». بنابراین، بسیار تکان‎دهنده است که یکی از نکاتی که می‌خواست دقیق بگوید، این بود: «فکر می‎کنم محتمل‎ترین نتیجه این است که امکان جلوگیری از شیوع این بیماری وجود ندارد.»

پیشگیری، اولین گام در واکنش به تمام بیماری‌های همه‎گیر است. به نظر می‏‌رسد در مورد کووید-۱۹، احتمال (هرچند نامعقول) جلوگیری از شیوع بیماری ظرف چند روز اول از بین رفته است. چین از ماه ژانویه شروع به قرنطینه مناطق مختلف با مرکزیت شهر ووهان کرد و محدوده قرنطینه را روز به روز گسترش داد و در نهایت حدود ۱۰۰ میلیون نفر را قرنطینه کرد. مردم از خروج از خانه‎هایشان منع شده بودند و در صورتی که خارج از خانه مشاهده می‎شدند از طریق پهپاد به آنها هشدارهای جدی داده می‏‌شد. با وجود تمام این تدابیر، در حال حاضر کرونا در کشورهای مختلف جهان شناسایی شده است.

علیرغم بی‎تأثیر بودن آشکار چنین قوانینی - حداقل در قیاس با آثار سوء اجتماعی و اقتصادی آنها - شدت عمل در اجرای این قوانین رو به افزایش است. دولت چین، تحت فشارهای سیاسی برای متوقف کردن ویروس اعلام کرد در استان هوبی افسران خانه به خانه برای اندازه‌گیری تب افراد و بررسی علائم بیماری مراجعه خواهند کرد و تمام موارد بالقوه ابتلا به بیماری را به اردوگاه‎های قرنطینه می‏‌فرستند. اما حتی در صورت پیشگیری جدی نیز احتمالاً گسترش ویروس از کنترل خارج شده است. آزمایش افرادی که در حال حاضر به شدت بیمارند، وقتی احتمال انتقال بیماری توسط افرادی که حالشان در حدی بد نیست که باعث شود سر کار نروند، رویکرد نابسنده‌ای است.

لیپسیچ پیش‎بینی می‎کند که طی یک سال آینده بین ۴۰ تا ۷۰ درصد مردم جهان به ویروس عامل کووید-۱۹ آلوده خواهند شد. اما او با احساس همدلی اضافه می‏‌کند این به این معنی نیست که تمامی این افراد دچار نوع شدید بیماری خواهند شد. او می‌گوید: «احتمالا عده زیادی دچار بیماری خفیف یا بدون علامت خواهند شد». همانند آنفلوآنزا که برای بیمارانی با بیماری‎های زمینه‎ای تنفسی و افراد مسن خطرناک است، اغلب موارد بدون نیاز به اقدامات درمانی مداوا خواهند شد. در مجموع حدود ۱۴ درصد مبتلایان به آنفلوآنزا فاقد علامتند.

لیپسیچ در اعتقادش به همه‌گیری این بیماری به هیچ‎وجه تنها نیست. عقیده‌ای که متخصصین اپیدمیولوژی در حال به اجماع رسیدن بر سر آن هستند این است که این بیماری تبدیل به بیماری فصلی جدیدی خواهد شد؛ پنجمین بیماری همه‎گیر از خانواده کروناویروس. تاکنون انسان‎ها در مورد چهار نوع دیگر ویروس، ایمنی طولانی‌مدت پیدا نکرده‎اند. اگر در این مورد نیز مانند موارد قبلی باشد و بیماری به همان شدت فعلی باقی بماند، «فصل سرماخوردگی و آنفلوانزا» به «فصل سرماخوردگی و آنفلوآنزا و کووید-۱۹» تبدیل خواهد شد.

در حال حاضر، حتی تعداد دقیق افرادی که به ویروس آلوده شده‎اند نیز مشخص نیست اما تخمین «کاملاً دست بالای» لیپسیچ در زمان مصاحبه این بود که حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ نفر در آمریکا به این ویروس آلوده شده باشند. همین تعداد افراد آلوده برای شیوع گسترده بیماری کافی است. نرخ انتشار بیماری بستگی به این دارد که در موارد خفیف‎تر این بیماری، چقدر احتمال واگیر دارد. دانشمندان چینی روز جمعه (۲ اسفند) در مجله علمی JAMA یک مورد انتقال بدون علائم ویروس را از بیماری با CT اسکن قفسه سینه سالم گزارش دادند. محققان به طور کلی به این جمع‌بندی رسیده‎اند که اگر این یک مورد استثنا و خاص نباشد، ثابت می‏‌شود که «پیشگیری از آلودگی به COVID-۱۹ چالش بزرگی خواهد بود».

حتی اگر تخمین‌های لیپسیچ خطای زیادی هم داشت، پیش‎بینی‌های نهایی را به طور کلی تغییر نمی‎داد. لیپسیچ می‌گوید: «شناسایی آن دویست مورد بیماری شبه آنفلوانزا در فصل آنفلوانزا - در حالی که آزمایش COVID-۱۹ روی همه انجام نمی‏‌شود - کار بسیار سختی است. اما خیلی خوب است هرچه زودتر بفهمیم این تعداد درست است یا دچار اشتباه محاسباتی شده‎ایم. تنها راه آن هم انجام آزمایش است.»

در آغاز به پزشکان آمریکایی توصیه شده بود از افرادی که به چین سفر نکرده یا با مورد مبتلایی تماس نداشته‌اند آزمایش نگیرند. طی دو هفته گذشته CDC اعلام کرده که شروع به غربالگری افراد در پنج شهر ایالات متحده خواهد کرد تا بتواند در مورد اینکه واقعا چه تعداد افراد مبتلا در آن شهرها وجود دارد، تخمینی داشته باشد اما امکان آزمایشات گسترده هنوز وجود ندارد. همانطور که اتحادیه آزمایشگاه‌های پزشکی عمومی اعلام کرد تنها نبراسکا، کالیفرنیا و ایلینویز ظرفیت انجام آزمایشات برای شناسایی ویروس را داشته‌اند.

با چنین اطلاعات اندکی، پیش‎بینی مشکل است. اما دغدغه اصلی این است که امکان کنترل گسترش ویروس وجود ندارد. این ویروس بی‌محدودیت با ما خواهد بود و این موضوع از رقابت جهانی برای یافتن واکسن که یکی از روشن‎ترین رویکردها برای نجات زندگی افراد در سال‌های پیش روست مشخص است.

در طول ماه گذشته، ارزش سهام یک شرکت داروسازی کوچک به نام اینویو بیش از دو برابر شد. در نیمه ماه ژانویه، این شرکت گزارش داد واکسنی برای کروناویروس جدید کشف کرده است. این ادعا با وجود اینکه از نظر علمی دقیق نبود به دفعات در گزارشات خبری تکرار شد. واکسن نیز مانند سایر داروها نیازمند فرایند طولانی آزمایش است تا مشخص شود قطعا قادر به محافظت از مردم در برابر بیماری بدون ایجاد عوارض هست یا نه. کاری که این شرکت و دیگران انجام داده‎اند کپی‌کردن بخش کوچکی از RNA ویروس است که ممکن است روزی ثابت شود به عنوان واکسن عمل می‎کند. این کار به عنوان قدم اول امیدوارکننده است اما اینکه چنین کاری را کشف بنامیم مانند این است که تیز کردن چاقوی جراحی را یک نوع عمل جراحی جدید بخوانیم.

هرچند تعیین ترتیب ژنی در حال حاضر با سرعت بسیار بالایی انجام می‎شود و ساخت واکسن را بیشتر به هنر تبدیل می‏‌کند تا علم اما تولید واکسن به معنی یافتن رشته‎ای از ژنوم ویروس است که به شکل قابل اعتمادی باعث ایجاد مقاومت طولانی‌مدت در حافظه سیستم ایمنی می‏‌شود که منجر به واکنش شدیدی که بروز علائم بیماری را دربر داشته باشد، نخواهد شد. همانطور که واکسن آنفلوانزا منجر به بروز آنفلوانزا نمی‏‌شود اما بنابر هشدارهای CDC ممکن است «نشانه‎های شبیه آنفلوانزا» را در پی داشته باشد. رسیدن به این نقطه شیرین نیازمند آزمایش ابتدا روی مدل‌های آزمایشگاهی و حیوانات و در نهایت آزمایش روی انسان خواهد بود. هیچکس نمی‏‌تواند ملیون‌ها بخش از رشته‌های ژنی ویروس را به محض کشف آن به سراسر جهان ارسال کند تا به افراد تزریق شوند.

اینویو تا تبدیل به یک شرکت بایوتکنولوژی که برای ساخت دنباله ژنی تلاش می‏‌کند تا وضعیت موجود را تغییر دهد، فاصله زیادی دارد. شرکت‌های دیگری که در این حوزه فعالیت می‏‌کنند مدرنا، کیوروک و نواوکس هستند. محققان دانشگاهی هم در این مورد، در دانشگاه امپریال کالج لندن و دیگر دانشگاه‌ها مثل دانشمندان وابسته به دولت در کشورهای مختلف از جمله مؤسسه ملی سلامت آمریکا در حال کار کردن روی این موضوعند. آنتونی فائوچی مدیر مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‎های عفونی NIH در ژانویه در JAMA نوشت که این مرکز با سرعتی تاریخی در حال کار برای یافتن واکسن است. در زمان شیوع سارس در سال ۲۰۰۳ بیست ماه طول کشید تا محققان از شناسایی رشته ژنی ویروس به فاز اول آزمایشات بالینی واکسن برسند. فائوچی نوشته بود تیمش تا آن زمان، زمانبندی یاد شده را برای ماه‌های دیگر تنها به سه ماه کاهش داده‎اند و برای کروناویروس جدید «امیدوارند با سرعت بیشتری پیش بروند.»

در سال‎های اخیر مدل‌های جدیدی نیز ظاهر شده‌اند که نوید تسریع تولید واکسن را می‎دهند. یکی از این مدل‌ها اتحادیه آمادگی همه‎گیری (CEPI) است که در سال ۲۰۱۷ در نروژ راه‎اندازی شد تا از توسعه واکسن‌های جدید حمایت مالی و این فرایند را هدایت کند. بنیانگذاران این اتحادیه، دولت‌های نروژ و هند، سازمان ولکام تراست و بنیاد بیل و ملیندا گیتس هستند. در حال حاضر بودجه این سازمان به استارتاپ‎های بایوتکنولوژی نظیر اینویا اعطا می‌شود تا آنها را به ورود به حوزه پرریسک تولید واکسن تشویق کند. مدیرعامل این گروه، ریچارد هچت با پیش‎بینی زمانی فائوچی موافق است؛ زودترین زمانی که امکان ازمایش اولیه واکسن COVID-۱۹ وجود داشته باشد ماه آوریل است. اگر کار خوب پیش برود تا پایان تابستان می‏‌توان اطمینان حاصل کرد که واکسن‎های تولیدشده از کرونا پیشگیری می‏‌کنند یا خیر.

در مجموع، هچت پیش‎بینی می‎کند اگر تمامی اجزا در جای خود قرار بگیرند، بین ۱۲ تا ۱۸ ماه تا تولید امن و مؤثر واکسن زمان لازم است. به گفته هچت «این زمانبندی نشان‎دهنده تسریع قابل توجه در تاریخ تولید واکسن است. با وجود این، به صورتی غیر قابل پیش‌بینی جاه‎طلبانه است. حتی ارائه چنین زمان‌بندی در حال حاضر را باید کاملا آرمان‎گرایانه در نظر گرفت.»

حتی اگر این پیش‎بینی آرمانگرایانه یک ساله به واقعیت بپیوندد، همچنان لازم است محصول جدید وارد چرخه صنعتی تولید و توزیع شود. هچت گفت: «یک دغدغه مهم این است که آیا رویکرد زیربنایی تولید واکسن قابلیت توسعه برای تولید میلیون‌ها و حتی میلیاردها دوز واکسن در سال‌های پیش رو را خواهد داشت؟» به ویژه در وضعیت اضطراری موجود، اگر مرز‎ها بسته شوند و زنجیره تولید شکسته شود، تولید و توزیع واکسن به دلایل لجستیکی بسیار سخت خواهد شد.

به نظر می‏‌رسد خوش‌بینی اولیه فائوچی نیز رو به افول است. وی هفته گذشته گفت فرایند تولید واکسن «خیلی سخت و خیلی ناکارامد» پیش می‏‌رود. با وجود تمام پیشرفت‎های اولیه در علوم پایه، امکان تبدیل این فرایند به تولید واکسن واقعی بدون آزمایشات بالینی گسترده وجود ندارد و این آزمایشات نیازمند تولید تعداد بالایی واکسن و پایش دقیق نتایج روی افراد است. این فرایند در مجموع نیازمند صدها میلیون دلار بودجه است؛ پولی که NIH، استارتاپ‎ها و دانشگاه‎ها در اختیار ندارند. علاوه ‎بر این، امکانات و فناوری لازم برای تولید و توزیع گسترده واکسن را نیز در اختیار ندارند.

مدت‎هاست تولید واکسن وابسته به سرمایه‏‌گذاری تعداد زیادی از شرکت‎های داروسازی جهان شده است. هفته گذشته مؤسسه آسپن، از اینکه هیچ‎یک از شرکت‎های داروسازی گامی برای حمایت از تولید واکسن برنداشته‎اند ابراز تأسف کرد. گفت: «شرکت‌هایی که مهارت لازم برای تولید واکسن را دارند نمی‏‌خواهند آماده باشند و تجهیزاتشان را در زمان نیاز در اختیار افراد قرار دهند.» حتی اگر این کار را می‌کردند، تولید چنین محصولی می‎توانست در مسیر به شکست‎های متعددی منتهی شود و در نهایت به دلایل پیچیده تصمیم بر عدم استفاده از آن محصول گرفته شود.

تولید واکسن آنقدر سخت و پرهزینه و پرریسک است که در دهه ۱۹۸۰ وقتی شرکت‌های دارویی به خاطر اتهام به آسیب‌رسان بودن واکسن‎ها متحمل هزینه‌های قانونی شدند، بسیاری از آنها تصمیم گرفتند دیگر واکسن تولید نکنند. برای تشویق صنایع داروسازی به ادامه تولید این محصولات حیاتی، دولت امریکا پیشنهاد کرد همه افرادی که مدعی آسیب‌دیدن از واکسن هستند مشمول بیمه شوند. این مقررات تا امروز پابرجاست. با وجود این، شرکت‌های دارویی، تولید داروهای با استفاده روزمره را سودمندتر از تولید دارو برای بیماری‎های وخیم می‏‌دانند. علاوه‎براین، یکی از چالش‌های خاص کروناویروس‎ها این است که مانند ویروس آنفلوانزا در هسته خود، حاوی تک‌یاخته‌های RNA هستند. این دسته ویروس‎ها امکان جهش بالا دارند و احتمالا لازم است همانند واکسن آنفلوآنزا واکسن این ویروس‎ها هم نیازمند توسعه مداوم باشد.

جیسون شوارتز، استادیار دانشکده مطالعات سلامت ییل که در مورد قواعد واکسن‌ها مطالعه می‎کند، گفت: «اگر تمام امیدمان به عنوان راهکار این بیماری را به واکسن محدود کنیم، به دردسر خواهیم افتاد». آنطور که شوارتز معتقد است، در بهترین حالت واکسن خیلی دیرتر از آنچه بتواند در وضعیت شیوع کنونی تغییری ایجاد کند، تولید خواهد شد. مسأله اصلی این است که باید یک دهه پیش، از زمان شیوع سارس برای چنین اتفاقی آماده می‎شدیم. او گفت: «اگر تحقیقات برای واکسن سارس را کنار نگذاشته بودیم، اینک اطلاعات پایه‎ای بسیاری در اختیار داشتیم که می‎توانست برای این ویروس جدید مورد استفاده قرار بگیرد اما در این مورد هم همانند ابولا وقتی وضعیت اضطراری بیماری برطرف شد، حمایت‎های مالی دولتی و صنایع دارویی متوقف شد. برخی تحقیقات اولیه نیمه‎کاره رها شدند چون قبل از اینکه نیاز شدیدی به تولید واکسن پیش بیاید شیوع بیماری متوقف شد.»

پولیتیکو چند روز قبل گزارش داد که کاخ سفید قرار است از کنگره یک میلیارد دلار بودجه فوری برای مقابله با کروناویروس درخواست کند. اگر این درخواست به تحقق بپیوندد، در همان ماهی خواهد بود که دونالد ترامپ لایحه بودجه جدیدی به منظور دستیابی به عناصر اصلی آمادگی فراگیر را منتشر خواهد کرد که شامل اعطای سرمایه به NIH، CDC و کمک‎های خارجی خواهد بود. این سرمایه‎گذاری‎های بلندمدت دولت، به این علت حائز اهمیت است که تولید واکسن، داروهای ضد ویروس و دیگر ابزارهای حیاتی، حتی در زمان پایین بودن تقاضا نیازمند چندین دهه سرمایه‎گذاری جدی هستند. اقتصادهای مبتنی بر بازار اغلب با تولید محصولی که تقاضای فوری برای آن وجود ندارد و توزیع آن در مناطق نیازمند دشوار است، مشکل دارند. CEPI به عنوان یک نمونه امیدوارکننده برای تشویق به تولید واکسن قبل از ایجاد نیاز فوری ستوده شده است اما این گروه نیز منتقدانی دارد. سال گذشته، پزشکان بدون مرز نامه سرگشاده‌ تندی نوشتند که بیان می‏‌کرد این مدل، توزیع عادلانه واکسن و قدرت خرید آن برای همه را تضمین نمی‏‌کند. پیرو این نامه CEPI مقرراتش را بروزرسانی کرد تا امکان دسترسی عادلانه را فراهم کند و مانوئل مارتین، مشاور نوآوری و ارائه امکانات درمانی پزشکان بدون مرز، هقته پیش گفت حالا با احتیاط، خوشبین است. او گفت: «قطعا CEPI امیدوارکننده است و ما واقعاً امیدواریم در تولید واکسن جدید موفق باشند.» اما او و همکارانش «منتظرند ببینند CEPI در عمل چه می‏‌کند.»

این ملاحظات، نه فقط از نظر اهداف انسان‌دوستانه بلکه از بعد مقررات مؤثر نیز حائز اهمیتند. رساندن واکسن و سایر منابع به جاهایی که بیشترین تأثیر را دارد، برای پیشگیری از شیوع گسترده بیماری ضروری است. به عنوان مثال، در زمان شیوع آنفلوانزای H۱N۱ در سال ۲۰۰۹، مکزیک بشدت درگیر بیماری شد. دولت استرالیا که درگیر بیماری نشده بود، تا زمانی که این صنایع توانستند میزان واکسن سفارشی دولت این کشور را فراهم کنند مانع از صادرات صنایع دارویی این کشور شد. هرچقدر جهان بیشتر به سمت انحصار و ذخیره منابع برای خود پیش برود، امکان ارزیابی ریسک و توزیع مؤثر ابزار مورد نیاز، از واکسن گرفته تا ماسک اکسیژن و غذا و صابون شست‌وشو کمتر می‎شود.

در حال حاضر ایران، ایتالیا و کره جنوبی جزء کشورهایی هستند که افزایش سریع آلودگی به COVID-۱۹ از آنها گزارش شده است. بسیاری کشورها، علیرغم تردید در موفقیت قرنطینه و آسیب‎های اساسی سخت‎گیری‎های بی‎سابقه چین، سعی کرده‌اند با اعمال محدودیت در آمد و شد به این کشورها با ورود بیماری مقابله کنند. قطعا معیارهای کنترلی خاصی مناسب خواهند بود اما محدودیت گسترده سفر، بستن شهرها و دیوارکشی منابع، راهکارهای واقع‎گرایانه‎ای برای بیماری همه‎گیری که چندین سال طول خواهد کشید، نیستند. در یک نقطه، باید از امید به اینکه نقطه‎ای از جهان بتواند از آثار این بیماری در امان بماند، دست برداشت. باید به این بیماری به چشم یک مشکل عمومی نگاه کرد.

مطالعات محققان دانشگاه ایندیانا در آمریکا، احتمال می‌دهد افزایش ذخیره انرژی سلول‌های عصبی آسیب‌دیده می‌تواند به رشد مجدد و ترمیم فیبرهای عصبی کمک و عملکرد این فیبرها را بازیابی ‌کند.

به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی، زمانی که نخاع مجروح می‌شود و آسیب می‌بیند، فیبرهای عصبی آسیب‌دیده که آکسون نام دارند، به طور عادی قادر به ترمیم و رشد مجدد نیستند و ممکن است عملکردشان به طور کامل مختل شود.
تحقیقات مختلفی در زمینه توسعه روش‌های مختلف ترمیم سلول‌های عصبی در سراسر جهان در حال انجام است.
محققان دانشگاه ایندیانا در آمریکا احتمال می‌دهند افزایش ذخیره انرژی سلول‌های عصبی آسیب‌دیده می‌تواند به رشد مجدد و ترمیم آکسون کمک کند و عملکرد این فیبرهای عصبی را بازیابی می‌کند.

این مطالعه برای اولین بار است که نشان می‌دهد آسیب نخاعی می‌تواند منجر به بروز بحران انرژی شود و بازسازی آکسون‌ها را با مشکل مواجه کند.
سلول‌های بدن از یک ترکیب شیمیایی به نام آدنوزین تری‌فسفات (ATP) به عنوان سوخت استفاده می‌کنند. این ترکیبات توسط موتورخانه سلول یعنی میتوکندری تامین می‌شود. در اعصاب نخاعی، میتوکندری در امتداد آکسون قرار دارد. زمانی که آکسون آسیب می‌بیند، میتوکندری نیز مجروح می‌شود و عملکرد آن که تولید سوخت سلولی است مختل می‌شود.
محققان احتمال می‌دهند افزایش انرژی سلول عصبی می‌تواند منجر به بهبود و ترمیم جراحت شود.
نتایج این مطالعه در نشریه Cell Metabolism منتشر شده است.

١- قسمت لغات درس عربی از نوع مباحث حفظی است، یعنی برای یادگیری آن‌ها نیاز به استدلال نیست و باید با تکرار و مرور فراوان حفظ شوند. برای یادگیری این مبحث از برگه‌نویسی جعبه لایتنراستفاده نمایید. جعبه‌ی لایتنر حاوی برگه‌های کوچکی است که یک طرف آن لغت می‌نویسید و در سمت دیگر آن مترادف یا جمله‌ای که معنی آن کلمه را به شما یادآور می‌شود نوشته می‌شود. لغات را در این برگه‌ها یادداشت کنید و سعی کنید معنی کلمات را در جمله یاد بگیرید. همچنین لغات خود را به دفعات مرور کنید.

۲- در صورتی که در سال‌های پایه در این درس تسلط کافی داشته‌اید، در قسمت قواعد و ترجمه، لازم است جزوه و کتاب درسی خود را مطالعه کرده و سپس تست آموزشی بزنید. به این نکته توجه داشته باشید که حتما تست‌های ترکیبی و جامع را در برنامه‌ی مطالعاتی خود قرار دهید.

۳- در صورتی که درسال‌های پایه در این درس تسلط کافی نداشته‌اید، ابتدا قواعد جزوه و کتاب درسی را مطالعه کنید، حتما تمرین‌های کتاب درسی را حل کنید و هر درس را خط‌به‌خط مطالعه کرده و سعی کنید جملات را تجزیه و تحلیل و آن‌ها را معنی کنید. در نهایت برای حل تست ابتدا تست‌های موضوعی را تمرین کرده و پس از تثبیت یادگیری خود، تست‌های ترکیبی را نیز حل کنید.

۴- قسمت درك مطلب عربي يكي از مباحثي است كه بايد با تمرين و تكرار فراوان در آن به تسلط رسيد. زيرا اين قسمت هم به ترجمه و هم به قواعد نياز دارد. در قسمت سؤالات درک مطالب سعی کنید هنگام حل تست‌، لغات جدید آن را وارد برگه‌های خود نمایید. همچنين به دليل اينكه بيشتر تست‌هاي اين قسمت تحليل صرفي هستند، بايد قواعد را به صورت تركيبي تست بزنيد. حتما هفته‌اي ١ الي ٢ بار تست درك مطلب عربي کار کنید.

بنابراین با انتخاب شیوه‌ی صحیح مطالعه و تمرین در هر قسمت درس عربی و حل تست‌های آموزشی به تعداد زیاد در این درس می‌توانید به تسلط بالایی در آزمون سراسری دست پیدا کنید.

اکثر دانش‌آموزان در مبحث قرابت معنایی دچار مشکل هستند. این مبحث به گونه‌ای نیست که با خواندن و مطالعه‌ی زیاد یا با یاد گرفتن نکته یا فرمولی بتوان بر آن مسلط شد.

تنها راه تسلط بر این مبحث، داشتن تجربه و دیدن بیت‌های مختلف و تسلط بر معنا و مفهوم کلی آن‌هاست. اکثر کسانی که اهل شعر و ادبیات هستند و شعر زیاد می‌خوانند، در این مبحث قوی هستند؛ اما این بدان معنی نیست که کسانی که علاقه به خواندن اشعار و... ندارند باید ضعف در این مبحث را طبیعی بدانند و قبول کنند.

باید به‌تدریج مهارت در این مبحث را بالا ببرید. مخصوصاً در این سال تحصیلی (سال یازدهم) که هنوز وقت به اندازه‌ی کافی دارید و تحت فشار کنکور نیستید باید در این راه تلاش کنید.

✅ راه‌حل تسلط بر مبحث قرابت معنایی چیست؟

در خصوص قرابت معنایی کتاب‌های تخصصی زیادی منتشر شده است که می‌توانید آن‌ها را تهیه و مطالعه کنید و تست‌های آن را بزنید.

برای تسلط بر این مطلب پیشنهاد می‌شود که دفتری داشته باشید و بیت‌هایی را که در تست‌ها یا سؤالات آزمون‌ها مشاهده می‌کنید به همراه معنا و مفهوم کلی در آن یادداشت کنید. سپس برای هر مفهومی که در تست‌ها می‌بینید و از آن‌ها سؤال طرح می‌شود، صفحه‌ای جا بگذارید و ابیاتی را که دارای آن مفهوم هستند در صفحه‌ی مربوط یادداشت کنید.

با مرور مستمر و پیوسته‌ی این دفتر، به‌راحتی می‌توانید گروه‌های مختلف معنایی را بشناسید و ابیاتی را که دارای آن معنی هستند شناسایی کنید.

ریاضیات درسی است که همه‌ی دانش‌آموزان با آن سروکار دارند. بعضی از آن‌ها ریاضیات را واقعاً دوست دارند؛ اما اگر بخواهیم صادق باشیم، باید بگوییم بسیاری از دانش‌آموزان از این درس فراری هستند. با این حال این درس برای همه‌ی دانش‌آموزان در هر رشته‌ای اهمیت بسزایی دارد. حتی پس از اتمام دوره‌ی متوسطه، بیش‌تر رشته‌های دانشگاهی واحدهایی از ریاضیات دارند و همه تقریباً هر روز به نحوی با ریاضیات سروکار دارند. مشکلی که بسیاری از ما با آن مواجه هستیم این است که نمی‌دانیم باید ریاضیات را چگونه بخوانیم که به نتیجه‌ی خوبی برسیم.

ریاضیات از آن دسته موضوعاتی است که به‌راحتی می‌توان ساعت‌ها به مطالعه‌ی آن پرداخت. با این حال بسیاری از شما اگر نتوانید مسئله‌ای را حل کنید، آن را کنار می‌گذارید. خوشبختانه روش‌هایی برای مطالعه‌ی ریاضیات وجود دارد که بدون توجه به سطح درسی خود، می‌توانید آن‌ها را اجرا کنید و در ریاضیات پیشرفت چشمگیری داشته باشید. با مطالعه و پس از آن اجرای این روش‌ها، درنهایت حتی ممکن است شیفته‌ی ریاضیات شوید.

1. تمرین و تمرین و تمرین

غیر ممکن است که بخواهید فقط با خواندن و گوش دادن، ریاضی را بیاموزید. باید آستین‌ها را بالا بزنید و مسئله‌های ریاضی را مرحله به مرحله حل کنید. هر چه بیش‌تر مسائل ریاضی را تمرین کنید، بهتر است. هر مسئله پارامترهای خاص خودش را دارد و این خیلی مهم است که قبل از امتحان بتوانید تعداد زیادی مسئله با رویکردهای گوناگون حل کنید.

به هر حال این واقعیتی اجتناب‌ناپذیر است و اگر می‌خواهید طراحان سؤال کم‌تر شما را غافلگیر کنند، باید بتوانید قبل از هر آزمون، تیپ‌های مختلف سؤال را تمرین و تکرار کنید.

2. مرور خطاها

وقتی در حال تمرین کردن با مسائل مختلف هستید، بسیار مهم است که فرایند حل مسئله را کامل طی کنید؛ زیرا اگر اشتباهی مرتکب شوید، باید راه‌حل را دوباره مرور کنید و بفهمید که چه قسمتی از توانایی و مهارت شما در حل مسئله ایراد دارد. سر و کله زدن با خطاها و اشتباهات، پیدا کردن علت آن‌ها و مرور کردن دوباره‌ی سؤالات، بهترین راه برای قوی‌تر شدن است. از خطاهای خود به‌سادگی عبور نکنید. هدف صرفاً نمره‌ نیست، باید بتوانید از تکرار دوباره‌ی خطاها پیشگیری کنید.

3. تسلط بر مفاهیم کلیدی

سعی نکنید فرایند حل سؤالات را حفظ کنید. سؤالات و روش‌های حل آن‌ها، غیر قابل شمارش هستند. در طولانی‌مدت، تمرکز بر درک فرایند حل مسئله و منطقی که بر آن حاکم است، سازنده‌تر و مفیدتر خواهد بود. تسلط بر مفاهیم کلیدی در هر مبحث به شما کمک می‌کند که در آینده در مواجهه با مسائل مشابه به‌راحتی از پس آن‌ها برآیید. به یاد داشته باشید که ریاضیات یک موضوع کاملاً به‌هم‌پیوسته و پی‌درپی است. بسیار مهم است که مفاهیم کلیدی و پایه را به‌خوبی درک کنید و تا کامل درک نکرده‌اید، از آن عبور نکنید. در آینده برای حل مسائل پیچیده‌تر باز هم به مفاهیم پایه نیاز دارید.

4. فهم شک و تردیدها

گاهی اوقات در حل بخشی از مسئله گیر می‌افتید و عبور از آن برای رفتن به مرحله‌ی بعدی سؤال برای شما دشوار است. برای بسیاری از دانش‌آموزان این مسئله رایج است که از سؤال صرف نظر کرده و به سراغ سؤال بعدی می‌روند. از این کار اجتناب کنید و زمان بیش‌تری را برای درک کامل روند حل مسئله صرف کنید. وقتی مشکل اولیه‌ی خود را که موجب گیر افتادن شما شده است پیدا کنید و آن را حل کنید، مراحل باقی‌مانده نیز پی‌درپی حل می‌شوند و نهایتاً به جواب درست می‌رسید.

تذکر: تسلط بر ریاضیات به زمان و صبر نیاز دارد.

ایده‌ی خوبی است که برای حل مسائل پیچیده‌تر، با دوستانتان مطالعه کنید و با مشورت یکدیگر سؤالات را به جواب برسانید.

5. ایجاد یک محیط آرام برای مطالعه

ریاضیات موضوعی است که بیش از دیگر موضوعات به تمرکز نیاز دارد. یک محیط مطالعه‌ی آرام و بدون مزاحمت، عامل تعیین‌کننده‌ای در حل معادلات پیچیده‌ی هندسه، جبر و مثلثات است. مطالعه به همراه یک موسیقی ملایم می‌تواند به ایجاد یک فضای آرام و تحریک جریان اطلاعات کمک کند. داشتن یک پس‌زمینه‌ی آرام از موسیقی‌های ملایم، می‌تواند محیط را برای داشتن حداکثر تمرکز برای شما مهیا کند.

6. ساخت یک دایره‌المعارف برای ریاضیات

ریاضیات دارای اصطلاحات خاص همراه با تعداد زیادی واژگان است. یک پیشنهاد این است که دفتر یادداشت یا فلش‌کارت‌هایی با همه‌ی مفاهیم، اصطلاحات و تعاریف مورد نیاز خودتان تهیه کنید. این دایره‌المعارف می‌تواند شامل معانی کامل، واژگان کلیدی مهم و تعدادی مثال پرکاربرد باشد تا در زمان‌های مورد نیاز، خیلی سریع به شما کمک کند.

7. به کار بردن مسائل دنیای واقعی در حل ریاضیات

تا جایی که امکان دارد مسائل ریاضی را با مسائل دنیای واقعی شبیه‌سازی کنید. گاهی ریاضیات می‌تواند بسیار انتزاعی باشد و جست‌وجوی یک کاربرد عملی می‌تواند به تغییر چشم‌انداز شما و ایده‌پردازی‌های مختلف برای حل مسئله کمک کند.

به یاد داشته باشید که داشتن اعتمادبه‌نفس بسیار مهم است. در زمان آزمون بدانید که کاملاً آماده هستید و با آرامش در آزمون شرکت کنید.

ریاضی یکی از درس‌های اصلی دانش‌آموزان در هر مقطع تحصیلی است که یادگیری بهتر آن نیاز به تمرین و تکرار دارد. مطالعه‌ی درس ریاضی شامل دو مرحله است:

مرحله‌ی اول: یادگیری اولیه در کلاس درس

وقتی معلم شروع به درس دادن می‌کند با حواس کاملاً جمع به توضیحاتی که برای درک مفاهیم ریاضی ارائه می‌دهد، گوش کنید و به مثال‌هایی که برای درک و یادگیری بهتر درس حل می‌کند، توجه کنید. مهم‌ترین مرحله‌ی یادگیری یعنی ادراک را در کلاس اجرا کنید و خودتان را برای مرحله‌ی دوم یادگیری آماده کنید.

مرحله‌ی دوم: تکمیل یادگیری‌ها در منزل

وقتی در منزل شروع به مطالعه‌ی ریاضی می‌کنید، ابتدا کتاب درسی را با دقت بخوانید و مطالبی را که معلمتان در کلاس توضیح داده است، مرور کنید. در ادامه، تمرین‌های کتاب و تکالیفی را که معلم تعیین کرده است به طور کامل حل کنید. برای تمرین بیش‌تر و تثبیت مطالب در ذهنتان، به سراغ کتاب کار ریاضی (ریاضی‌دان کوچک) بروید و سؤال‌های متنوع آن را حل کنید. حل تمرین به شما کمک می‌کند تا روش حل سؤال‌ها را یاد بگیرید و برای حل تست آماده شوید. تست‌های مربوط به هر مبحث را از این کتاب انتخاب کنید و با دقت و تمرکز آن‌ها را حل کنید و برای آزمون‌ها آماده شوید.

در جلسه‌ی آزمون و هنگام پاسخ دادن به سؤال‌های ریاضی، راه‌حل‌ها را با دقت و مرتب بنویسید تا دچار اشتباه نشوید و به جواب آخر برسید.

اگر می‌خواهید از مطالعه‌ی درس ریاضی لذت ببرید و آن را به‌خوبی یاد بگیرید، باید با روش‌ درست به مطالعه‌ی آن بپردازید.

اگر می‌خواهید درس‌های ریاضی و فیزیک را بهتر یاد بگیرید و در این درس‌ها هم در امتحان نمره‌ی بهتری بگیرید و هم در کنکور درصد بالاتری بزنید مواردی را که در ادامه می‌آید مد نظر قرار دهید.

• 1. برای یادگیری درس‌های ریاضی و فیزیک وقت بگذارید. مطالعه‌ی این درس‌ها در طول ترم کاملاً لازم و ضروری است و به نسبت این‌که بخواهید در ایام امتحانات درس بخوانید بسیار مفیدتر خواهد بود. درس‌های ریاضی و فیزیک برای یادگیری به زمان نیاز دارند و برای آموزش بهتر این دو درس حل تمرین و مسئله لازم و ضروری است.

• 2. در کلاس‌های تدریس ریاضی و فیزیک به صورت کامل شرکت کنید. حضور در کلاس‌ها باعث می‌شود درس را در زمان کم‌تری آموزش ببینید و هم‌چنین مفاهیم را بهتر درک کنید. اگر بخواهید مطالبی را که در کلاس‌‌ ارائه می‌شود بعداً خودتان مطالعه کنید، هم زمان بیش‌تری از شما می‌گیرد و هم اشکالاتی حین مطالعه‌ی درس خواهید داشت که سرعت پیشرفت شما را کم و کیفیت یادگیری را هم کاهش خواهد داد.

• 3. در کلاس‌های ریاضی و فیزیک حضور فعال داشته باشید. حضور در کلاس به‌تنهایی کافی نیست. باید خوب به مطالب ارائه‌شده توجه کنید. بهتر است در این کلاس‌ها یادداشت‌برداری کنید. یادداشت کردن جزوه هم باعث می‌شود حواس شما متمرکزتر باشد و درس را بهتر یاد بگیرید و هم بعداً در ایام امتحانات و کنکور منبع خوبی برای مطالعه داشته باشید. شاید خودتان هم متوجه شده باشید که وقتی مطلبی را می‌نویسید به نسبت حالتی که فقط گوش می‌دهید درس را بهتر یاد می‌گیرید. در ضمن، در کلاس‌ها سؤال بپرسید و اگر اشکالی برای شما پیش آمد یا مطلبی را متوجه نشدید و فرصت برای سؤال کردن نبود یادداشت کنید تا بعداً بپرسید.

• 4. بعد از کلاس‌های تدریس فیزیک و ریاضی یا بعد از جلسات تدریس خصوصی (اگر شرکت می‌کنید) درس را مرور کنید. مرور درس بعد از کلاس‌ها باعث می‌شود روند فراموشی آن به تعویق بیفتد و در مراحل بعدی که می‌خواهید مطالب ارائه‌شده را مطالعه کنید درصد بیش‌تری از آن را به یاد بیاورد. حین مرور درس هم اگر اشکال یا سؤالی داشتید یادداشت کنید تا بعداً بپرسید.

• 5. همان طور که گفته شد برای یادگیری درس‌های ریاضی و فیزیک حل تمرین و مسئله لازم و ضروری است. در طول ترم و در برنامه‌ی روزانه‌تان حتماً حل تمرین و مسئله را در نظر داشته باشید. این درس‌ها را فقط با حضور در کلاس و خواندن متن کتاب درسی نمی‌توان یاد گرفت. البته مطمئناً وقتی در حل تمرینات موفق عمل می‌کنید که در کلاس درس یا حین مطالعه‌ی کتاب مفاهیم و روابط و فرمول‌ها را خوب یاد گرفته باشید. به هر حال در مرحله‌ی تمرین به صورت عملی از مطالبی که یاد گرفته‌اید استفاده می‌کنید و در این مرحله مشخص خواهد شد چه‌قدر خوب درس را بلد هستید. به عبارت دیگر ممکن است بدون حل تمرین و مسئله به نظر برسد درس را خوب یاد گرفته‌اید ولی این خوب یاد گرفتن درس وقتی مشخص خواهد شد که بتوانید به صورت عملی در تمرینات از روابط و فرمول‌ها استفاده کنید. شاید برای خودتان هم پیش آمده باشد که با وجود این‌که درس را خوانده‌اید ولی حین حل تمرین انگار شخص دیگری خودکار را محکم نگه داشته است و نمی‌توانید بنویسید؛ اما اگر مداومت داشته باشید و برای حل تمرینات و مسائل تلاش کنید بر این موانع ذهنی غلبه خواهید کرد و پیشرفت خوبی خواهید داشت. برای درس‌های ریاضی و فیزیک حل تمرین و مسئله کاملاً لازم و ضروری است.

• 6. به منظور آموزش بهتر در‌س‌های ریاضی و فیزیک سعی کنید درست تمرین حل کنید. روشی که در این بخش گفته می‌شود برای این‌که عملی باشد به زمان نیاز دارد. پس در طول ترم تمرین حل کنید و آن را به ایام امتحانات موکول نکنید. بعد از حضور در کلاس و خواندن متن کتاب درسی ابتدا تمرینات و مثال‌هایی را که در کلاس حل شده است مرور کنید. در ادامه سعی کنید تمرینات حل‌نشده را خودتان حل کنید. سریع به سراغ حل‌المسائل نروید. برای هر مسئله و تمرین ریاضی یا فیزیک به خودتان حداقل 10 دقیقه وقت بدهید و راه‌حلی ارائه کنید. اگر چیزی هم به نظرتان نرسید اشکالی ندارد. فرمولی را که فکر می‌کنید می‌تواند درست باشد بنویسید و دو سه خط راه‌حل بنویسید. اشتباه هم باشد باز مشکلی نیست. کافی است فقط به حل سؤال فکر کنید و هر چیزی را که به نظرتان می‌رسد یادداشت کنید. سعی کنید راه‌حل درست را بنویسید. اگر بلد نبودید باز هم ایرادی ندارد. هر راه‌حلی را که فکر می‌کنید درست است بنویسید. هدف این است که از ذهن خودتان کار بکشید و به این ترتیب توانایی‌های ذهنی شما افزایش می‌یابد.

• 7. درس‌های ریاضی با فیزیک متفاوت است. درس فیزیک کمی مفهومی‌تر است و روابط و فرمول‌های ارائه‌شده در آن معنای فیزیکی دارد. در درس ریاضی معمولاً هدف این است که مهارت‌های ریاضی شما تقویت شود و مثلاً توانایی شما در به دست آوردن حد و مشتق، انتگرال‌گیری، استفاده از توابع نمایی، لگاریتمی و مثلثاتی، استفاده از اتحادها و حل معادلات مختلف و... افزایش پیدا کند. تمرینات و مسائلی که در درس ریاضی حل می‌کنید می‌تواند مربوط به یک مسئله‌ی واقعی و فیزیکی باشد یا صرفاً تمرینی برای تقویت مهارت‌های ریاضی شما باشد؛ ولی تمریناتی که در درس فیزیک ارائه می‌شود به صورت معمول همگی مربوط به شبیه‌سازی یک مسئله‌ی واقعی است و برای درست حل کردن چنین سؤالاتی باید تلاش کنید روابط را بفهمید و درک کنید؛ بنابراین باید حین مطالعه‌ی درس فیزیک بیش‌تر به معنای فیزیکی روابط دقت کنید و عمیق‌تر و مفهومی‌تر درس بخوانید.

• 8. کتاب اصلی ریاضی و فیزیک را در اولویت قرار دهید. در کنار کتاب درسی می‌توانید از کتاب‌های کمک‌آموزشی انتشارات معتبر هم استفاده کنید. به هر حال بهترین منبع برای مطالعه‌ی درس‌های ریاضی و فیزیک همان کتاب اصلی و جزوه‌ای است که در کلاس یادداشت کرده‌اید. خیلی از این کتاب به آن کتاب نروید و کتاب‌های متعدد نخوانید. کتاب اصلی خودتان را در اولویت قرار دهید. در ایام امتحانات که زمان برای مطالعه محدود است جزوه‌ی کلاسی بهترین منبع برای مطالعه است.

• 9. سعی کنید تا قبل از فرا رسیدن ایام امتحانات مطالب و مباحث ارائه‌شده در کلاس‌های فیزیک و ریاضی را به پایان برسانید. خیلی عالی است اگر برای ایام امتحانات مطلب جدیدی باقی نماند و فقط روی حل تمرین و مسئله و نمونه سؤال امتحانی کار کنید. باقی ماندن مطالب خوانده‌نشده برای ایام امتحانات استرس‌زا است و باعث می‌شود در این ایام تحت فشار قرار بگیرید.

• 10. در طول ترم حین خواندن کتاب درسی، حل تمرین و مسئله، مرور درس و... مهم‌ترین نکات را در جزوه‌ای یادداشت کنید. این جزوه‌ی خلاصه‌شده و مفید در ایام امتحانات یا در ایام نزدیک به کنکور می‌تواند برای مرور سریع درس‌ها کاملاً پرکاربرد و مؤثر باشد.

درس زیست‌شناسی مهم‌ترین درس دانش‌آموزان تجربی است که تسلط بر آن علاوه بر آن‌که باعث کسب نمره و تراز بهتری در آزمون‌ها و کنکور خواهد شد، اعتمادبه‌نفس خوبی هم در دانش‌آموزان برای ادامه‌ی این رشته و موفقیت در آن ایجاد خواهد کرد. توجه و تمرکز دانش‌آموزان باید روی این درس بیش‌تر بوده و روش خاص خود را در این درس کشف کنند. نظرات و ابهاماتی که در ذهن دانش‌آموزان در مورد نحوه‌ی مطالعه‌ی زیست‌شناسی وجود دارد این است که آیا حفظ کردن می‌تواند کمک کند در زیست‌شناسی موفق باشند؟ چگونه آن را ترکیبی بخوانند؟ چگونه می‌توانند فراموشی در زیست‌شناسی را به حداقل برسانند و ده‌ها سؤال دیگر. اکنون روشی را در زیست‌شناسی به شما معرفی می‌کنم که علاوه بر این‌که خواندن این درس را لذت‌بخش و شیرین می‌کند، احتمال فراموشی نکات‌ را هم به حداقل می‌رساند.

روش OIBCR

مرحله‌ی اول outline: در این مرحله باید دانش‌آموز دید کلی از مبحثی که می‌خواند پیدا کند؛ بنابراین باید نام فصل و زیرعنوان‌ها را بخواند و بین آن‌ها ارتباط برقرار کند. یک معلم باتجربه قطعاً در ابتدای تدریس یک مبحث به‌راحتی می‌تواند این دید کلی و هدف از آموزش آن مبحث را به دانش‌آموز بدهد؛ زیرا این کار روند یادگیری را در دانش‌آموز بهتر می‌کند. آن‌چه برای انجام بهتر این مرحله می‌تواند به شما کمک کند خواندن روزنامه‌وار مباحث است؛ یعنی بدون این‌که به جزئیات وارد شوید تلاش می‌کنید که به مفهوم کلی مطلب پی ببرید.

مرحله‌ی دوم Imagination: تجسم و تصور درست مفاهیم همه‌‌ی آن چیزی است که شما در زیست‌شناسی به آن نیاز دارید تا این‌که به معنای واقعی بتوانید زیست‌شناسی را مفهومی یاد بگیرید. به عنوان یک مثال ساده، اگر برای دانش‌آموز تصویرسازی درستی از سلول و اندامک‌های درون آن و هسته انجام شود، هیچ وقت برای دستگاه گلژی گزینه‌ی دستگاه را به جای اندامک انتخاب نخواهد کرد یا در توضیح مراحل مختلف چرخه‌ی سلولی و فهم آن دچار مشکل نخواهد شد. استفاده از تصاویر و انیمیشن‌های زیست‌شناسی در این مرحله کمک شایانی به دانش‌آموزان می‌کند.

مرحله‌ی سوم Brain storming: طوفان فکری یا brain storming روشی خلاقانه و هیجان‌انگیز است که با استفاده از آن می‌توانید مفاهیم را به صورت عمیق درک کرده و به ارتباط بین آن‌ها پی ببرید. حتی نکات ترکیبی‌ای را که در مورد یک مبحث وجود دارد به دست می‌آورید. در این روش یک برگه بردارید و در مورد مطلبی که خواندید هر چیزی که به ذهنتان می‌رسد روی کاغذ بنویسید؛ حتی چیزهایی که فکر می‌کنید ارتباط خیلی کمی با موضوع دارند. شاید فقط یک کلمه به ذهنتان می‌رسد یا یک عبارت اما آن را روی کاغذ بنویسید. از مطالبی که قبلاً آموخته‌اید هم استفاده کنید. اگر احساس می‌کنید ممکن است به مطلبی که جدید خوانده‌اید ارتباط داشته باشد مطلب و ارتباط احتمالی آن را هم بنویسید.

مرحله‌ی چهارم Connection: در این مرحله کتابتان را به دقت سطر به سطر و کلمه به کلمه بخوانید. سعی کنید درستی یا نادرستی آن‌چه را در مرحله‌ی brain storming روی کاغذ آورده بودید ثابت کنید و بین این مطالب و کتاب درسی ارتباط ایجاد کنید. مواردی را که از آموخته‌های قبلی‌تان روی کاغذ آورده بودید به آن قسمت از کتاب درسی مراجعه می‌کنید تا نکات ترکیبی این مبحث با مباحث قبلی را کامل درک کنید. همه‌ی نکات را وارد کتاب درسی کنید. می‌توانید در بین صفحات کتاب درسی‌تان برگه‌هایی بچسبانید و نکات را در آن بنویسید تا کتاب منظم و جامعی داشته باشید.

مرحله‌ی پنجم Repetition: مرحله‌ی نهایی مرور است. بازه‌های مروری برای زیست‌شناسی باید به صورت دقیق رعایت شود. در غیر این صورت برای یادآوری مطالب به زمان زیادی احتیاج خواهید داشت. سعی کنید به جای مرورهای منفعلانه، مرورهای فعال داشته باشید. تست زدن یکی از بهترین راه‌های انجام این مرحله است. پرواضح است که باید نکات تست‌هایی که مهم هستند یا اشتباه جواب داده‌اید به نکات قبلی اضافه کنید.

سخت‌کوشی روحِ واحد در جسم همه‌ی موفقیت‌هاست. چندین و چند نقل قول از بزرگان عرصه‌های علمی در مورد سخت‌کوشی شنیده و خوانده‌ایم؛ اما چرا سخت‌کوشی تا این اندازه مهم است؟ جادوی حیرت‌انگیز سخت‌کوشی چیست؟

سخت‌کوشی به دلیل تعهد و علاقه‌‌ای که به فعالیتِ در حال انجام به وجود می‌آورد عنصر حیاتیِ موفقیت‌های ماست. بدون سخت‌کوشی باید دنیای شیمی آلی را بدون کربن تصور کنیم.

شاید مهم‌ترین عاملی که در کاربرد سخت‌کوشی باید مد نظر باشد، هدفمند بودن آن است. هر فعالیت پراکنده و بدون هدفی را نمی‌توان در گروه فعالیت‌های سخت‌کوشانه قرار داد، حتی اگر مانند ادیسون 1000 بار آن را تکرار کنید! سخت‌کوشی همیشه روحی از جنس هدفمندی دارد و برای رسیدن به صفت زیبای سخت‌کوشی باید از مسیر هدفمند بودن عبور کنیم.

تمرکز پارامترِ تأثیرگذاری است که نقش محوری آن در هدفمند بودنِ سخت‌کوشی غیر قابل انکار است. بدون تمرکز نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که افراد انرژی خالص خود را صرف هدف و فعالیتشان کنند. تمرکز کردن بر فعالیت‌ها باید مستقل از میزان علاقه‌مندی باشد. همه‌ی شما در زندگی فعالیت‌هایی را تجربه کرده‌اید که انجام دادن آن اگر چه الزامی است اما چندان مورد علاقه‌ی شما نیست. عدم تمرکز در این فعالیت‌ها یک تجربه‌ی آشنا برای همه‌ی ماست؛ اما اگر قرار است با الگوی آشنای سخت‌کوشی به فعالیت‌ها شکل دهیم باید یاد بگیریم که در همه‌ی کارها قدرت تمرکزمان را ارتقا دهیم. تمرکز فرایندی بالا به پایین است. در ابتدا باید از فعالیت‌تان یک دورنمای کلی و همه‌جانبه داشته باشید تا آرام آرام با پیشروی در مسیر انجام بخش‌های مختلف آن فعالیت، تصویر کلی را به سمت تمرکز در صحنه‌ی جزئیِ خاصی که در حال انجام آن هستید ببرید. این شرایط کمک می‌کند که هم در حالِ کنترل همه‌‌‌جانبه‌ی فعالیتِ محوری‌تان باشید و هم نکات جانبی اولیه را فراموش نکنید.

برای تمرکز در فعالیت‌ها باید قدرت‌های جاذبه و دافعه را تقویت کنیم. مثل یک آهنربای دوقطبی، هر آن‌چه ما را به هدف نزدیک‌تر می کند جذب کرده و عوامل مزاحم را به سوی دیگری برانیم. شاید به دست آوردن قدرت تمرکز کار ساده‌ای نباشد اما یک ضرورت است. باید تمرکز کردن را تجربه کرد حتی اگر چندین و چند بار در به دست آوردنش شکست بخوریم. تمرکز و سخت‌کوشی اثر دوسویه‌ی همیشگی دارند. مثال ساده‌ی آزمایش علوم دوران کودکی‌تان را به خاطر داشته باشید. خورشید با همه‌ی انرژی خود کاغذ‌ها را به کمک یک عدسی و کانون آن خواهد سوزاند. سخت‌کوشی بدون تمرکز چیزی شبیه به نداشتن عدسی است!

سخت‌کوشی روحِ واحد در جسم همه‌ی موفقیت‌هاست. چندین و چند نقل قول از بزرگان عرصه‌های علمی در مورد سخت‌کوشی شنیده و خوانده‌ایم؛ اما چرا سخت‌کوشی تا این اندازه مهم است؟ جادوی حیرت‌انگیز سخت‌کوشی چیست؟

سخت‌کوشی به دلیل تعهد و علاقه‌‌ای که به فعالیتِ در حال انجام به وجود می‌آورد عنصر حیاتیِ موفقیت‌های ماست. بدون سخت‌کوشی باید دنیای شیمی آلی را بدون کربن تصور کنیم.

یکی از شاخص‌های محوری در فرایند سخت‌کوشی، نظم است. باید نظم را از دیدگاهِ «قرار داشتن هر چیز در جایگاه اصلی» برررسی کنیم تا آن گاه، نقش محوری آن به‌وضوح در مسیر موفقیت لمس شود. تصور کنید که صرفاً با یک تصویر ذهنی و شاید خیالی شروع به کاری کرده‌اید. در میانه‌های راه به فکر جمع‌آوری اطلاعات می‌افتید. کمی بعد احساس ضعف می‌کنید و سراغ هدف‌گذاری می‌روید. منابع اتلاف‌شده هر لحظه تأثیرِ منفی بیش‌تری بر فعالیت شما می‌گذارند و درنهایت نتیجه‌ی به‌دست‌آمده حتی نیمی از وضعیتی که از ابتدا در ذهن داشته‌اید هم نیست. این چرخه‌ی معیوب چگونه به این نتیجه رسید؟ اگر از ابتدا همه چیز در جایگاه واقعی خود قرار داشت چه اتفاقی می‌افتاد؟

منظم بودن، این چرخه را اصلاح می‌کند. شناخت مسیر و تعیین هدف به ابتدای فرایند منتقل می‌شود، هدف واضح به انگیزه‌ی دائمی می‌انجامد و منابع به طور منظم مصرف می‌شوند؛ یعنی بین مصرف منابع و پوشش دادنِ هدف‌گذاری‌ها رابطه‌ی مستقیمی وجود دارد و درنهایت هدف به‌دست‌آمده شکل عملیِ هدفِ واضحی است که در ابتدا ترسیم شده بود.

منظم بودن در مقیاس عملیِ سخت‌کوشی به معنی استفاده‌ی متقارن از توانمندی فردی است. یک فرد سخت‌کوش می‌داند که همیشه به منبع انرژی بی‌انتها دسترسی ندارد و از سوی دیگر، بازدهیِ بی‌عیب و نقص نیز همیشه در دسترس نیست؛ پس باید توجه کرد که با بهره‌گیری از نظم، همه چیز در شرایط استفاده‌ی بهینه قرار داشته باشد.

تمرین منظم به افزایش قدرت می‌انجامد. مصرف منظم، بهره‌وری منابع را بالاتر می‌برد. بازخورد گرفتنِ منظم، میزان صحت فعالیت‌های ما را بهتر مشخص می‌کند. تلاش منظم از استفاده‌ی نامناسب از استعدادها جلوگیری می‌کند. وقتی نظم همراهِ سخت‌کوشی در مسیر موفقیت باشد، همه چیز در جایگاه واقعی خود قرار خواهد داشت و همه چیز به تصویر هدف شبیه‌تر خواهد بود.

سخت‌کوشی روحِ واحد در جسم همه‌ی موفقیت‌هاست. چندین و چند نقل قول از بزرگان عرصه‌های علمی در مورد سخت‌کوشی شنیده و خوانده‌ایم؛ اما چرا سخت‌کوشی تا این اندازه مهم است؟ جادوی حیرت‌انگیز سخت‌کوشی چیست؟

سخت‌کوشی به دلیل تعهد و علاقه‌‌ای که به فعالیتِ در حال انجام به وجود می‌آورد عنصر حیاتیِ موفقیت‌های ماست. بدون سخت‌کوشی باید دنیای شیمی آلی را بدون کربن تصور کنیم.

آیا زمانی که در حال پیگیری سخت‌کوشانه‌ی اهدافمان هستیم همه‌ی اتفاقات پیرامون در بهترین و نتیجه‌بخش‌ترین حالت ممکن دنبال می‌شود؟ آیا با تکیه بر سخت‌کوشی از نقد و بررسی نتایج کارهای‌مان بی‌نیاز می‌شویم؟ سخت‌کوش بودن در دید مثبت به دنیای اطرافمان بی‌تأثیر است؟

این سؤالات را با چند لحظه تفکر در مورد فعالیتی که به‌وضوح سخت‌کوشی خود را در آن به خاطر می‌آورید پاسخ بدهید.

سخت‌کوشی در پیشبرد اهداف، همیشه به یک ترکیب طلایی نیازمند است؛ ترکیب جذابی که اجزای آن را «استقامت، صبر و مثبت‌اندیشی» می‌سازند. واقعیتی که همیشه باید آن را به خود متذکر شوید این است که بدون استقامت نمی‌توانید به مراحل بالاتر فعالیت‌های‌تان بیندیشید یا نمی‌توانید نسبت به تداوم نتیجه‌ی سودمندی که از یک فعالیت سخت‌کوشانه گرفته‌اید امیدوار باشید. استقامت، هنرِ پافشاریِ اصولی است. پافشاری بر روی چیزی که از قبل به عنوان راه‌حل دست‌یابی به اهداف انتخاب شده است؛ اما باید همیشه دقت کنیم که آن‌چه در حال پیگیری مصرانه‌ی آن هستیم تا چه اندازه بر هدف و برنامه‌ریزی اولیه منطبق است.

بردباری شما یک معیار اساسی برای این است که به خودتان اثبات کنید که تا چه مرحله‌ای توان تحمل پافشاری در برابر عوامل نامطلوب را دارید. بدون تحمل شرایط نامطلوب که به عدم تلاش برای یافتن راه‌حل منتهی می‌شود، نباید پایان زیبایی برای داستان موفقیت تصور کنیم. تفکر برنده از افراد، برنده می‌سازد. راه فعالیت‌های سخت‌کوشانه مملو از عوامل نامطلوبی است که در شرایط عادی بازدهی کارهای شما را کم می‌کنند؛ اما ذهن‌هایی که آماده‌ی پرداختن به نقاط قوت و نکات مثبت هستند کار ساده‌تری برای یافتن راه‌حل دارند. گاهی باید برای یافتن برگ‌های برنده کمی به ذهن و قدرت تفکرمان مراجعه کنیم. سخت‌کوشی اکتسابی است و پاسخی برای غیر ممکن‌هایی است که از جهان اطراف سراغ داریم. بدون اجزای این مثلث بااهمیت، سخت‌کوش بودن از معنای واقعی خود فاصله می‌گیرد.